متاهل های مجرد

از عواملی که باعث سردی رابطه زن وشوهر می شود،بدخلقی است .انسان بد اخلاق،چه زن و چه مرد،همه معاشران خود را فراری می دهد و فرصت رابطه صمیمی با دیگران را از دست می دهد.همچنین به دیگران اجازه نمی دهد با او صمیمی باشند.بنابراین،طبیعی است که همسرش نیز از او رنجیده خاطر شده و ارتباط گرمی با او نداشته باشد یا او هم بدخلق بشود.برای این که بنای خانواده از بد اخلاقی آسیب نبیند،هر یک از همسران باید به دو گونه آگاهی مجهز و به دو فضیلت آراسته شوند:خوش خلقی و تحمل بد اخلاقی طرف مقابل.

1)خوش خلقی

خوش اخلاقی ،بیش از اینکه موهبتی باشد،اکتسابی است.یعنی اینکه هر کسی می تواند خود را به زینت اخلاق نیکو آراسته کند.بنابراین،اولین چیزی که هر همسری ،چه ز ن و چه مرد،باید کسب کند،خوش اخلاقی است .پس نخست باید ارزش خوش اخلاقی و زشتی بد اخلاقی را بداند.از میان همه ستایش های خوش اخلاقی ،به ذکر چند نکته بسنده می کنیم،
نخست آن که خوش اخلاقی ،جزء ایمان و تکلیف شرعی است .امام باقرعلیه السلام می فرماید:«از میان اهل ایمان،ایمان کسی کامل تر است که اخلاقش بهتر است.»
امام صادق علیه السلام می فرماید: «مردى در زمان رسول خدا(صلی الله علیه و آله) از دنیا رفت، او را براى دفن به گورستان بردند ولى هر چه کلنگ زدند  زمین کنده نشد، نزد پیامبر اکرم رفتند و  جریان را عرض کردند و پرسیدند که به چه علت زمین کنده نمى شود؟پیامبر اکرم فرمود: بى تردید رفیق شما خوش اخلاق بوده است. حضرت ظرف آبی طلب نمود. ظرف آبى براى حضرت آوردند، دست مبارکش را در آب گذاشت و از آن آب به زمین پاشید.
فرمود: اکنون به کندن زمین مشغول شوید. گورکنان شروع به کندن زمین کردند، گویا رمل نرمى بود که زیر نیش بیل و کلنگ آنان به راحتى زیرو رو می شد».[1]
به اعتقاد یک مسلمان،حسن خلق است که انسان را به بهشت می برد؛چون رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می فرماید:«حسن خلق ،درختی است در بهشت ،و انسان خوش اخلاق ،به شاخه اخلاق،به شاخه ای از این درخت آویخته ،پس حتما او را به بهشت می برد.بد اخلاقی درختی است در جهنم و آدم بد اخلاق،به شاخه ای از این درخت آویخته،پس لاجرم او را به سوی آتش می کشد».[2]
در دنیا هر کس بخواهد در جامعه زندگی کند،باید خوش اخلاق باشد.به همین دلیل،رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:اگر انسان بداند چه فوایدی در حسن خلق نهفته است،می داند که به آن محتاج است.»[3]
در برابر این همه ستایش که از خوش اخلاقی بیان شده ،بد اخلاقی مورد مذمت و نکوهش قرار گرفته است .بر اساس احادیث ،انسان بد اخلابق پیش از هر کس،به خود زیان می رساند امام صادق علیه السلام می فرماید:سوءالخلق نکد العیش و عذاب النفس کسی که اخلاقش بد باشد،خودش را عذاب می دهد .[4] همچنین امیر المومنین علی علیه السلام می فرمایند:«بد اخلاقی موجب تنگی زندگی و عذاب جان آدمی است.»[5]
در تاریخ اسلام می خوانیم: علی(ع) به فرمان پیامبر گرامی(ص) دو نفر از دشمنان اسلام را که بر علیه مسلمان ها توطئه می کردند، دستگیر کرد و به نزد آن حضرت آورد. پیامبر(ص) اسلام را به آنان عرضه کرد، ولی نپذیرفتند، بنابراین به جرم توطئه بر علیه اسلام آن دو تن را محکوم به اعدام نمود.
در این هنگام جبرائیل نازل شد و عرض کرد: یکی از آنان خوش اخلاق و سخاوتمند است، پس او را عفو نما. پیامبر از کشتن او در گذشت، آن فرد چون دانست که به خاطر آن دو صفت اخلاقی مورد عفو قرار گرفته است، شهادتین گفت و مسلمان شد.
پیامبر خدا(ص) در حق ا و فرمود: «او از کسانی است که خوش رویی و سخاوتمندی اش او را به سوی بهشت کشانید»[6].

از راههای تحصیل خوش خلقی می توان به مواردی اشاره نمود

-توجه به ارزش و آثار خوش اخلاقى و آثار نیک آن و همچنین زشتى بداخلاقى و آثار بد آن،براى این منظور بهترین راه موجود، مطالعه‏ى روایات و آیاتى است که در این باره  ذکر شده است
-پرورش عواطف انسانی،مانند: دوست داشتن دیگران و ایجاد رابطه عاطفى با سایر انسان ها قابل رشد و تربیت است.
-تمرین،از راه هاى دیگر تحصیل خوش اخلاقى و رفع بداخلاقى تمرین عملى خوش اخلاقى هنگام برخورد با دیگران است.
-شوخ طبعی،یکی دیگر از عوامل خوش اخلاقی، داشتن روحیه شوخی و مزاح است. به عبارت دیگر جدی بودن زیاد سبب سرد شدن روابط می شود، بنابراین گاهی هم شوخی و مزاح لازم است[7]

ما هم دلمان را به این گفته ها خوش میکنیم تا زمان بگذرد و میدانیم که هیچ کسی تغییر نخواهد کرد غیر از اینکه خود بخواهد.