دنیای مادرانگی من

این روزها دنیای مادرانگی من گاهی بزرگ است ...

به وسعت ترس از فرداهای تو،گاهی کوچک است...

 به قدر نگرانی از نخوردن میوه و غذای امروز تو....

چه دنیای غریبی است دنیای مادرانگی...

غریب و دلنشین و شیرین و پر استرس...

گاهی با قلبت تصمیم میگیری و گاهی با منطقت... 

گاهی دلم برای خودم تنگ میشود...

آنی بدون تو نفسم تنگ میشود...

                                         چشمهایم را میبندم        

                                         زمان را متوقف میکنم                                          

                                         مسافت ها را از بین میبرم                                         

                                         و تو را در اغوش میگیرم                                            

                                         دلم برای اغوش گرفتنت                                          

                                         تنگ شده است                                     

                                         در اغوشت که میگیرم                                       

                                          انقدر اروم میشم                                    

                                          که حتی                                      

                                           فراموش میکنم                                   

                                          باید نفس بکشم  

یک نفر در همین نزدیکی ها چیزی، به وسعت یک زندگی برایت جا گذاشته است ...

خیالت راحت باشد ،

آرام چشمهایت را ببند،

یک نفر برای همه نگرانی هایت بیدار است...

یک نفر که از همه زیبایی های دنیا تنها تورا باور دارد.