دلم خانه قدیمی می خواهد

دلم خانه ای می خواهد پر از لطافت دستانت...

 خانه ای پرازگلهای شمعدانی  که ازپس آنها بر من مهربانانه بنگری...

تا من زخم تیرنگاهت را چون جان شیرین در سینه ام پذیرا باشم...

دلم خانه ای می خواهد پر از عطر یاس...

و حس رقص شعله ای در سینه ام

بدان هنگام که با امتداد نگاهت مراازخود بیخود میکنی...

و دلم را در تلاطمی عارفانه می اندازی...

دلم خانه ای می خواهد که هیچ پنجره ای درآن نباشد...

جز دریچه قشنگ نگاهت

تاسیه چشمانت را به امانت گیرم....

و بنگرم دنیا را از ورای نگاهت...

دلم خانه ای می خواهدپرازمهر و مهربانی صدایت

به هنگامی که درشکوه لحظات باتو بودن....

اشکهای غم هجرانت را با نوازش دستانت...ازگونه هایم می زدایی

دلم خانه ای می خواهدپر از گرمی نفس هایت

تاآغوش پرمهر مادرم...خاطره اش همیشه شود...

دلم خانه ای قدیمی می خواهد،دیوان حافظ ،یک استکان چای،و تماشای چشمانت....

و لحظه ای که من و تودر آن جاودانه بشویم...