یار

می کند برپا برایم آخر این دلدار.....دار

می فرستد عاقبت برپیکربیمار........مار

عرصه رامی آوردبر عاشق دلتنگ....تنگ

روز روشن را کند با اندکی گفتار......تار

می گذاردپیش پایم با لب بادام.......دام

تابگریم همچو بلبل دردل گلزار .........زار

عاشقش رامی کندباحیله ونیرنگ.....رنگ

می کنددرچشم من این دلبرغمخوار...خار

می کند دیوانه ای رابادلی آرام .........رام

بهر من هرگز نگردداین بت عیار...........یار

گاهی دلم تنگ تو می شود …
به تمام دلایلی که نیستی …
و به اجبار آروم می گیرم …
چه اجبار تلخی …