تنهائی

ای کاش اعتقاد می توانستم داشت

وقتی به یک نفر  نه بیشتر بگویم :

"خیلی تنهایم" 

نه تنها با لبهایش ، با چشمهایش ، با خطوط چهره اش ؛

بلکه حتی :

با خونش ، با رگها و مویرگهایش

به حرفم نخواهد خندید ؛

آنوقت به او می توانستم گفت :

" تنهائی :

از شکنجهء تحمل آنکه دوست نمی داری و دوستت دارد ؛

از موریانه ی تحقیری که رگهایت را می جود اما غرورت بتو فرمان سکوت میدهد :

"وحشتناک تر است .